Afgelopen jaar heb ik iemand mogen helpen in de thuissituatie. In het begin was er bij die persoon sprake van het zo ver mogelijk van de maatschappij verwijderd willen zijn. Dit uitte zich in verzameldrang. Door het bewaren van alle spullen bouwde deze persoon letterlijk een muur om zich heen. Door een heftig verleden was het vertrouwen in de wereld en in zichzelf verdwenen. Om het leven van deze persoon weer op de rit te krijgen, waren er twee keuzes: drastisch ingrijpen (dus met een extern bedrijf de woning leeghalen) of door middel van begeleiding deze persoon te helpen/stimuleren zelf weer het leven op te pakken. Gekozen is voor de begeleiding, omdat het niet lukraak verzamelwoede is, maar er ligt een psychische grondslag en de spullen gewoon wegnemen is een tijdelijke oplossing, maar het probleem zit dieper.
Nu, een jaar verder, is deze persoon veel zelfverzekerder, staat midden in de maatschappij en werkt nu zelfs! Hoe fijn en mooi is het om iemand te kunnen en mogen helpen weer wat vertrouwen te krijgen in de wereld en in zichzelf! Hoe mooi is het om samen met iemand de deur weer te openen en dat diegene zichzelf letterlijk weer durft te laten zien!
Het is in ons werk belangrijk om telkens weer vooruit te willen met cliënten. Ook al heeft het wat meer tijd en energie nodig, het is van belang telkens weer stapjes vooruit te willen zetten, ook al gaan er soms even wat stapjes terug.
Als wij het vertrouwen hebben in mensen, krijgen ze dat uiteindelijk ook weer in zichzelf.
Gedurende een jaar heb ik met deze persoon mee mogen lopen en handvatten mogen bieden om verder te komen, om meer in zichzelf te gaan geloven en om zichzelf meer en meer te laten zien aan de buitenwereld. Zo geef je iemand langzaam maar zeker de regie over zijn/haar eigen leven terug, hoe mooi is dat!!
Team PGTB Zorgbureau