Daar ben je dan eindelijk,
9 maanden hebben wij ons verheugd op jouw komst.
Nu is het moment daar
Je lieve kleine voetjes en handjes
Je guitige mondje en je bolle wangetjes
Het warme gevoel als ik je voeding geef
De lieve manier waarop je reageert op je nieuwe omgeving
Onvoorwaardelijke liefde
In geen woorden kan ik mijn liefde voor jou omschrijven……….
Deze roze wolk is niet voor iedereen zo roze. Een sombere stemming overheerst, een leeg gevoel van binnen, geen interesse in de baby, het gevoel van ongeschikt zijn voor moederschap en hierbij komend ook de schaamte dat je dit gevoel hebt, dat je niet kan genieten van de komst van je baby, de schaamte te voelen om hier open over te zijn.
Dit is óók een werkelijkheid en de grijze kant. Het gevoel jezelf te verliezen. Dit ben je niet en dit wil je niet zijn, maar waarom is het zo?!
Het moment dat je kindje wordt geboren is een ‘’magisch’’ moment, het zal sowieso veranderingen met zich mee brengen, zowel in relationele sferen als in praktische zaken. Echter de magie voel je niet en de zaken eromheen wegen te zwaar en ze overprikkelen je.
Ongeveer 10% van de vrouwen krijgt na de bevalling last van een postnatale depressie.
‘’Sommige moeders krijgen last van waanideeën en verliezen het contact met de werkelijkheid. Ze hebben terugkerende gedachten dat ze hun baby iets aan doen. Dit kan zo angstaanjagend voelen dat sommige vrouwen overwegen zichzelf en hun baby iets aan te doen. In zo’n geval kan er sprake zijn van een psychose en is direct deskundige hulp nodig. Een postnatale depressie duurt gemiddeld 4 tot 6 maanden, maar in sommige gevallen kan het jaren aanhouden.’’
Het moment dat de kraamzorg er is wordt je gedeeltelijk onlast in de zorg als kersverse ouders over de nieuwgeborene. Het gevoel dat je krijgt, wanneer deze zorg wegvalt en alle verantwoordelijkheid die op je schouders valt, kan beangstigend zijn.
Wat wij tegenkomen in het werkveld is dat moeders opgenomen worden vanwege een postnatale depressie en dat de behandeling die ze hiervoor krijgen aanslaat en ze tot rust komen. Echter zodra ze terugkomen in de thuissituatie worden ze geconfronteerd met de dagelijkse gang van zaken, de kracht (buffer) die ze hebben opgebouwd zetten ze in om de zorg en het huishouden draaiende te houden.
Het sociaal netwerk gaat er ook vaak vanuit, dat zodra moeder weer thuis is, zij alles kan oppikken. Niet ervanuit gaangde dat ze herstellende is en de draagkracht (nog) lang niet zo groot is als de draaglast. Ook vanuit deze snelle maatschappij wordt er vanuit gegaan, dat zodra iemand herstelt is (lees = lijkt), dat ze de draad meteen kunnen oppikken.
Ook wil je jezelf niet laten kennen en deze draad ook weer oppikken. Hierdoor kun je snel aan jezelf , als moeder zijnde, voorbij lopen.
Het gevolg is dat je terug bij af geraakt. Je energie raakt op, je bent lusteloos en je kunt niet genieten van de dingen die om je heen gebeuren.
Het is belangrijk dat zolang de moeder herstellende is, dat het sociaal netwerk zeker 4 a 6 maanden in de omgeving blijft en signalen opvangt, indien het moeder teveel wordt .
Maar er dient vanuit de gemeenten ook een bewustwording te komen, dat dergelijke gezinssituatie zich steeds vaker voordoen. Zeker in deze tijd, waarbij werken en het gezinsleven steeds meer door elkaar gaan lopen voor beide partners.
Enkele gemeenten gaan hier al bewust mee om en zien niet alleen wat een postnatale depressie voor een invloed heeft op de moeder, maar op het hele gezin en zelfs het hele systeem. Zij dienen allemaal bij te springen om het huishouden draaiende te houden en de nieuwegeborene een stabiele basis te geven. Gemeenten moet inzien dat het sociale netwerk vaak in deze overvraagd wordt en dat uitval van dit sociale systeem op de loer ligt. Gemeenten dienen er open voor te staan, indien het sociale netwerk een hulpvraag bij hen neerlegt voor extra begeleiding, dat zij het gesprek aangaan met de intentie dit sociale netwerk te ontlasten.
Indien er begeleiding is kan het sociale netwerk ontlast worden en kan er middels begeleiding gewerkt worden aan het vernieuwen/ herbouwen van de band tussen moeder en het gezin. Moeder kan in haar eigen thuissituatie tot rust komen en deze rust pakken indien nodig, waarbij de zorg voor de kinderen wordt overgenomen. Moeder kan direct in het moment aangeven, waar ze tegen aan blijft lopen, waarbij extra begeleiding of ondersteuning geboden dient te worden. En de begeleiding kan krachten signaleren vanuit moeder die versterkt kunnen worden, waaruit energie geput kan worden. De draagkracht van moeder wordt zo vergroot in de praktijk en de moeder dient vertrouwen te krijgen in zichzelf en haar kunnen. En weer zicht krijgen op wie ze is/was en waar ze naartoe wil.
PGTB biedt deze begeleiding bij de Nazorg bij een postnatale depressie.
Dit houdt in dat PGTB Zorgbureau samen met de ouders bekijkt waar ouders (moeder) in ontlast dienen te worden, om volledig te kunnen herstellen. (ook als er geen opname is geweest, is dit van toepassing)
In het beginstadia zal er meer sprake zijn van overname, indien moeder overbelast is en kan moeder haar rust pakken indien nodig. Begeleiding stuurt hier ook op aan, als ze merken dat de moeder teveel op zich neemt op het moment. De begeleiding is als een soort waker voor de rust en structuur, met als doel dat moeder terugkomt in haar krachten.
In het volgende stadium zal een afbouw vinden van deze overname en moeder zal steeds meer dingen overnemen, te beginnen met dingen die zij leuk vindt om te doen en die zij aankan. Om zo de positieve energie te hervinden.
In het laatste stadium zal volledige overdracht zijn aan moeder, met begeleiding en ondersteuning op de achtergrond.
Het einddoel is dat ouders zelfstandig en zelfredzaam zijn om de zorg rond het gezin te bolwerken, waarbij ze allen tot hun eigen recht komen en in hun eigen positieve kracht staan.
Herstellen in de thuissituatie kan lastig zijn omdat je geconfronteerd wordt met de werkelijkheid, echter het ervaren van de huiselijke omgeving en de groei meemaken van de kleine maakt dat je contact blijft houden met het gezin en zij jouw aanwezigheid ervaren. Dat je aansterkt in een omgeving die je vanuit de kern leeft heeft en lief hebt.