Ojee de chocolade is op.

Ik hoorde een ouder echtpaar (man 91, vrouw 87) ‘discussiëren’. Mevrouw keek voorzichtig in de koelkast en kwam tot haar grote schrik erachter dat de chocolaatjes op waren. Ze gaf bij haar lieve echtgenoot aan dat er toch wel chocolaatjes gehaald diende te worden. Echtgenoot reageerde heel rustig met “dat is toch geen ramp (dat ze op waren)”. Waarop mevrouw even stil was.
Hier ben ik als vrouwelijke begeleider toch even op ingegaan, met de melding…. “Dit is een ramp, vrouwen hebben chocolade nodig”
Reactie vrouw: “Kijk, met jou kan ik praten”
Blik man: Een hele liefdevolle grijns van jullie hebben me.
Die begripvolle, liefdevolle blik van het ouder echtpaar naar elkaar toe nog steeds na zoveel jaren…. geweldig. Een geluksmomentje voor mij als begeleider.
Als begeleider ben je er ook om de “spanningen te doorbreken” op een manier die bij de zorgvragers past.